XXX De pietate
Exercitium A
|
1 |
Romani opera Vergilii plurimi aestimabant, quia poeta in iis (a) ipsorum amorem patriae tam bene describeret. |
|
2 |
In Georgicis (b) de agricultura narratur. |
|
3 |
Vergilius (c) virtutes Romanas celebrare voluit. |
|
4 |
Nisi C. Cilnius Maecenas Vergilium confirmavisset, is (b) Aeneide componenda destitisset. |
|
5 |
Brundisii poeta (c) vita decessit. |
|
6 |
Ab amicis suis petiverat, ut Aeneida (a) delerent. |
|
7 |
Ex operibus Vergilii (c) Aeneis pro carmine epico nationali Romanorum colebatur. |
Exercitium B
|
1 |
Falsum. Decem annos eam obsederunt. |
|
2 |
Falsum. Italia iis nova sedes a dis destinata erat. |
|
3 |
Verum. |
|
4 |
Verum. |
|
5 |
Falsum. Immo eum Carthagine manere voluit. |
|
6 |
Verum. |
|
7 |
Falsum. Imber eos tecta petere coegit. |
|
8 |
Verum. |
Exercitium C
|
1 |
Per Mercurium Aeneae imperavit, ne officii sui oblivisceretur. |
|
2 |
Iussit eum nulla mora interposita cum suis in Italiam ire pergere. |
|
3 |
Aspectu dei perterritus ei oboedire statuit. |
|
4 |
(Regina nesciente) iter parare (coepit). |
|
5 |
Ita vero. (Amans enim, quid ageretur, praesensit.) |
|
6 |
Furibunda ad Aeneam adiit. |
|
7 |
Modo precando, modo saeviendo. |
|
8 |
In rogum funebrem se proiecit(, quem pridie sorore adiuvante instruxerat). |
Exercitium D
”Senkin petturi, toivoitko voivasi salata niin suuren rikoksen? Aiot salaa lähteä maastani ja valmistelet matkaa halki ulapan? Eikö sinua julmuria lainkaan pidättele meidän rakkautemme, eikö Dido, joka on kuoleva tuskaan?” ”Jätän Karthagon jumalten käskystä. Selvisin vahingoittumattomana palavan Troijan liekeistä siksi, että veisin maanmieheni Italiaan. Jos laiminlyön tämän velvollisuuteni, riistän heiltä kaiken toivon.”
(Verbis ”Dido dolore moritura” regina Aeneae dicere voluit) se, si ab eo deserta esset, prae dolore diutius vivere non valere. / tanto dolore affectum iri, ut diutius vivere non valeret.
Exercitium E
|
1 |
Apollo (eum iussit ad inferos descendere). |
|
2 |
(Eo ire debuit,) ut ibi patrem defunctum conveniret ac fata futura Romanorum cognosceret. |
|
3 |
Non benigno animo, sed aspero vultu. |
|
4 |
Se excusare conabatur. |
|
5 |
Immota velut statua stabat oculis in terra defixis. |
|
6 |
(Intellexit,) quam penitus eam Carthagine relicta laesisset. |
|
7 |
(Precibus Aeneae neglectis) in nemus umbriferum tacita refugit. |
|
8 |
Lacrimis manantibus miserabatur sortem iniquam pristinae dilectae suae. |