XXXIV Duo amoris interpretes

Exercitium A

1

Mulierum non esse putabant versus componere.  

2

Ex iis apparet eam a Graecis haud iniuria magni aestimatam esse.  

3

Mytilenis, quod caput erat Lesbi insulae, fine septimi initioque sexti saeculi a.Chr.n.  

4

Virgines Mytilenarum poesin et musicen docebat atque ipsa quoque carmina scribebat.  

5

Scriptoribus veteris comoediae Atticae. 

6

Fabula ficta est eam, cum Phaonis adulescentis amore infelici capta esset, rebus desperatis de saxo Leucadio se in mare proiecisse. 

7

Quia eos ardoris, quo Sappho carminibus suis venustatem virginum Lesbiarum laudabat, magnopere pigebat. 

8

Amor, desiderium, desperatio, nuptiae amicarum eius necnon natura amoena insulae Lesbi.  

9

Hoc unum ex poematis eius integrum servatum est / Haec una inter poemata eius integra servata est.  

10

Non dubitavit eam decimam Musam appellare. / Eam decimam Musam appellavit. 


Exercitium B

1

Anno a.Chr.n. octogesimo quarto Veronae.  

2

Litterarum studiis.  

3

Quia poetas Alexandrinos imitatus novi generis carmina componere instituit.  

4

Lesbia.  

5

Quintus Caecilius Metellus. 

6

Aliquando sperabat Lesbiam sibi nupturam.  

7

Intellexit Lesbiam aliis quoque viris favere.  

8

Iis deos precatur, ut sui misereantur et taeterrimo illo morbo se liberent.  


Exercitium C

1

Catullus in Asiam profectus est, ut (a) amatae suae oblivisceretur 

2

Frater Catulli in regione prope Troiam sita (b) mortuus erat.  

3

Catullus (c) ad sepulcrum fratris rite sacrificavit 

4

Cum domum revertisset, (b) in villa sua aliquamdiu quiescebat. 

5

Catullus Lesbiam (b) libere et effrenate vivere cognovit.  

6

Catullus se continere non potuit, quin acerrimis versibus (a) in Lesbiam saeviret.  

7

Sappho a Catullo (b) plurimi aestimabatur.  

8

In carmine quodam Sappho iuvenem, cui illud carmen dedicaverat, felicitate (c) deis parem esse dicit. 

9

Catullus illud carmen Latine reddidit, quia (b) amore uxoris Metelli incensus erat. 

10

In ultima stropha a se composita Catullus velut se ipsum monet amorem plenum esse (a) periculorum


Exercitium D

1

Discrepantia odii et amoris. Nescit Catullus, quare simul et oderit et amet, sed id fieri sentit et excruciatur.
Vihan ja rakkauden välinen ristiriita. Catullus ei tiedä, miksi hän samalla sekä vihaa että rakastaa, mutta tuntee niin tapahtuvan ja kärsii viiltävää tuskaa. 

2

Ille, qui sedens adversus identidem Lesbiam spectat et audit dulce ridentem, Catullo deo par esse videtur, quin etiam divos superare. Quod ei misero omnes sensus eripiat.
Catulluksen mielestä mies, joka saa jatkuvasti istua vastapäätä Lesbiaa ja kuunnella hänen helmeilevää nauruaan, on jumalan vertainen, jopa jumalien yläpuolellakin. Sellaisen onnen ajatteleminenkin turruttaa runoilijaparan kaikki aistit.  

3

Poeta pro certo nescit, num fas sit dicere ullum hominem divos superare posse.
Runoilija ei tiedä varmasti, onko luvallista väittää, että kukaan voisi olla jumalien yläpuolella. 

4

Nihil ei vocis in ore superest, lingua torpet, tenuis sub artus flamma demanat, sonitu suo tintinant aures, gemina nocte lumina teguntur.
Hän ei saa sanaa suustaan; kieli on turtana, hento liekki valuu kaikkiin jäseniin, korvissa humisee ja kaksinkertainen yö peittää silmät. 

5

Sentit poeta otio se exsultare nimiumque gestire; scit otium prius etiam reges et beatas urbes perdidisse.
Runoilija tuntee, että joutenolo saa hänet innostumaan ja havittelemaan liikoja. Hän tietää joutenolon aiemmin tuhonneen jopa kuninkaita ja vauraita kaupunkejakin. 


Exercitium E

1
 

Soles ad dies fugientes referuntur, brevis lux ad vitae brevitatem, nox perpetua ad mortem refertur.
Soles on nopeasti ohi kiitävien päivien, brevis lux elämän lyhyyden ja nox perpetua kuoleman vertauskuva.  

2

Vitae brevitate: dicit sibi et Lesbiae, cum semel occiderit brevis lux, noctem esse perpetuam unam dormiendam.
Elämän lyhyyteen: hän sanoo, että kun lyhyt elämä kerran on päättynyt, hänen ja Lesbian on nukuttava yksi ainoa ikuinen yö.  

3


 

Versibus rumoresque senum severiorum / omnes unius aestimemus assis et aut ne quis malus invidere possit, / cum tantum sciat esse basiorum.
Säkeillä rumoresque senum severiorum / omnes unius aestimemus assis ja aut ne quis malus invidere possit, / cum tantum sciat esse basiorum.  

4
 

Proponit, ut, cum multa milia basiorum fecerint, illa conturbent.
Hän ehdottaa, että kun he olisivat suudelleet monta tuhatta kertaa, he sekoittaisivat suudelmansa.